خرید اینترنتی کتاب معجزات امام رضا (ع)

خاطره از مریم :

 من درست یادمه که شش سالم بود که مادرم به سرطان سینه مبتلا شد اما خیلی امیدوار بود که باز هم سلامتی شو بدست بیاره ولی…

ولی وقتی آزمایش هاشو به دکتر نشون داد دکتر معالجِ مادرم جواب منفی داد ؛ اون گفته بود چون خیلی دیر فهمیدی ما کاری از دستمون بر نمیاد …

ولی از اونجایی که مامانم خیلی امیدوار بود به دکتر معالج خودش اکتفا نکرد و جواب آزمایش ها شو به دکترهای دیگه هم نشون داد و همه دکتر ها همون حرفو زدن کاملا یادمه که اون روزا تو خونه مون همش صدای گریه می اومد و حتی یادمه یه روز دیدم بابام نتونست خودشو نگه داره و برای اینکه جلوی من و مامانم گریه نکنه با عجله بیرون رفت….

روزای خیلی سختی بود هر روز نا امیدتر میشدیم ولی یه روز بابام تصمیم گرفت ما رو ببره مشهد به من و مامانم گفت بیایین از این شهر لعنتی بزنیم بیرون و همه دکتر ها و آدماشو تنها بذاریم ؛ ما هم قبول کردیم و به مدت دو هفته تو مشهد بودیم وقتی وارد حرم شدیم بابام نتونست خودشو نگه داره و کلی گریه کرد و مامانم هم تو ویلچر بود و نگاه های مردم اذیتش میکرد.

 کاملا احساس میکردم که مامانم خیلی از این وضع ناراحته هر روز صبح میرفتیم حرم و ساعت هشت شب هم برمی گشتیم ما فقط  تو حرم بودیم جای دیگه نمیرفتیم بعد دو هفته تصمیم گرفتیم برگردیم تهران که یهو حال مامانم بد شد و به خاله ام و مامان بزرگم زنگ زدم و بابام هم خیلی ترسیده بود منم گریه می کردم که دختر خاله ام منو نذاشت تو خونه بمونم و به خونه خودشون برد بعد دو ساعت بابام زنگ زد و با صدای بغض و حالت گریه به خاله ام گفت :  دکترا میگن که یه معجزه ای شده  و حال همسرتون بعد چند ماه شیمی درمانی کاملا خوب میشه . یادمه که خاله ام گوشی از دستش افتاد و در همون لحظه سجده کرد همه داشتند از خوشحالی گریه میکردن واقعا معجزه بود.

الان هم که هفت ساله از این موضوع میگذره و ما هر سال تو اون روز که دکترا گفتن مادرم حالش خوب میشه به بیمارستان کودکان سر طانی میریم و بابام هم نذری که تو اون روزای پر از رنج و درد کرده بود رو ادا می کنه ما هرسال تو اون دو هفته ای که بخاطر بیماری مامانم رفته بودیم محضر آقا امام رضا ، میریم مشهد و دو هفته رو تو این شهر مقدس سپری می کنیم ….

به قول بابام خدا ببره و نیاره اون روزا رو و اقعا سخته

خاطره روح الله از رفسنجان :

خودم که خاطره خاصی ندارم ولی از طرف معلم سال اول راهنماییمون (آقای علی ترک نژاد) (اهل رفسنجان) یه خاطره براتون مینــویسم…

آقای ترک نژاد برامون از یکی از سفرهاش به مشهد مقدس تعریف کرده بود؛ که داشتند با همسرشون توی حرم رضوی زیارت میکردن…
و یه روز به یه قسمت از حرم رفتــه بودن که معجزات رضوی اونجا مکتوب شده بود.و همینطــور که به تعدادی از مطالب مربوط به معجزات نگاه میکردند به همــسرشون میگن چی میشه یکی از این معجزات برا ما هم رخ میداد تا واقعا یقیین پیدا میکردیم.
عصر آن روز وقتی که با همــسرشون به مهمانسرا میروند و مشغول صحبت کردن بوده اند؛ غافل از اینکه در اتاقشون باز مونده؛ نوزاد آنها که تازه چهار دست و پا راه میرفته از اتاق بیرون میره و از بین حفاظ پله ها و از طبقه دوم به پایین پرت میشه.
والدین نوزاد که تقریبا مطمئن بودند نوزادشان زنده نمانده وقتی پایین میروند با تعجب میبینند که نوزادشان حتی یک خراش هم برنداشته.
و این جریان را جوابی از طرف آقا میدانند و آن را یکی از معجزات امام رضا(ع) میدانند.

امام رضا (ع) میفرمایند :

اگر میخواهی عزیزترین فرد شوی در پنهان وآشکار تقوای خدا پیشه کن .

منم تشنه ام ...

تشنه یک جرعه آب حرم ...

و دلتنگ مشهدالرضا ...

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیه السلام

سرود همخوانی خدمتگزاران بارگاه ملکوتی  

      امام رضا علیه آلاف التحیه والثناء

                 ای جان جانانم ، مولا             رضا رضا جانم

                 ای بهتر از جانم ، مولا            رضا رضا جانم

من شکر خدا ، به پناه رضایم   *****   سر زنده و خوش ، به نگاه رضایم

گلبوسه من، به نثار ضریحش   *****   گلفرش سحر، سر راه رضایم

                 ای دین وایمانم ، مولا              رضا رضا جانم

                 ای بهتر از جانم ، مولا               رضا رضاجانم

حریم قدس تو، کعبه ما مدینه ما*****به موج غمهائی ،ساحل ما سفینه ما

حریم قدس تو،کعبه ما مدینه ما***** به موج غمهائی ،ساحل ما سفینه ما

                 مولا رضا جانم ، مولا                   مولا رضا جانم

                 مولا رضا جانم ، مولا                   مولا رضا جانم

توئی که از مهرت ، به ما سبو دادی ***** به باغ دلهامان ،تو رنگ وبو دادی

اگر چه ما خاریم،تو عطر گلهایی    *****   به خادمان خود ، تو آبرو دادی 

                      رضا رضا جانم، مولا        رضا رضا جانم

                        رضا رضا جانم ،مولا        رضا رضا جانم

زهزاران زائر درد آشنا من هم یکی

زین همه مسکین سر تا پا گدا،من هم یکی

هرطرف بسته دلی قفل ضریح مهرتو

مهر شد با خون دل ،این قفل ها ،من هم یکی

به حلقه های ضریحت دلم گره خورده

گره گشای من اینبار این گره مگشای !

 السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیه السلام

بعد از رکوع و سجده و بعد از قیام از دور

هر شب دو زانو می زنم با احترام از دور

دستی به روی سینه و دستی به سوی تو

روی لبم گُل می کند : آقا سلام از دور

السلام علیک یا سلطان خراسان  سلام آقا ..........

کبوتر می گفت:

عاشق آسمان است!

اما همیشه روی گنبد تو می نشست،

آسمانی تر از شما مگر پیدا می شود؟

سلام آسمان هشتم،

امام رضا جانم

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(ع)