شيخ طوسی از حضرت رضا(ع) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: «در خراسان بقعه‏ای است و زمانی خواهد آمد كه آن بقعه همواره محل رفت و آمد و مطاف فرشتگان می‏ شود تا روز قيامت كه در صور دميده می‏ شود و قيامت فرا می ‏رسد.»

پاداش زيارت حضرت رضا(علیه السلام):

جناب شيخ طوسي از حضرت رضا(ع) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود:«در خراسان بقعه‏اي است و زماني خواهد آمد كه آن بقعه همواره محل رفت و آمد و مطاف فرشتگان مي‏شود تا روز قيامت كه در صور دميده مي‏شود و قيامت فرا مي‏رسد.»
پرسيدند: اي پسر رسول خدا! اين بقعه كدام بقعه است؟ فرمود:«اين بقعه در سرزمين طوس است، به خدا سوگند! آن زمين، باغي از باغهاي بهشت است. هر كه مرا دراين بقعه زيارت كند مانند كسي است كه رسول خدا را زيارت كرده است و براي او پاداش هزار حج مقبول و هزار عمره مقبول نوشته خواهد شد و من و پدرانم روز قيامت شفاعت كننده او خواهيم بود.»
 

مزیت زیارت حضرت علی ابن موسی الرضا(علیه السلام) در قیامت:

در مواقف قيامت سه جاست كه هيچ كس به ياد ديگرى نيست ؛ و فقط به موارد زير مى انديشد.1- ميزان عمل : عاقبتش به خير خواهد بود يا نه ؟ 2- چگونگى عبور از صراط: از صراط خواهد گذشت يا سقوط خواهد كرد؟ 3- تحويل گرفتن نامه عمل : نامه اعمالش به دست چپش داده خواهد شد يا به دست راستش ؟

حضرت رضا(ع) فرمود: من در اين موارد خطرناك به داد زوارم خواهم رسيد و از آنان شفاعت خواهم كرد.هر كس مرا در اين فاصله دورى كه دارم - زيارت كند روز قيامت سه جا به دادش مى رسم و او را از شدت آن سه مورد آسوده مى كنم : 1- هنگامى كه نامه هاى اعمال به دست راست يا چپ تحويل داده مى شود. 2- هنگام عبور از صراط 3- هنگام سنجش اعمال .

                دل که شد از آن من صاعقه اش می کنم ***** شعله جانسوز بی سابقه اش می کنم

                    هرکــه شود زائـــرم؛وقـت خداحـافـظی  ***** تـــا در باغ بهشت بدرقه اش می کنم

بلکه به خاطر اینکه دستتو بگیره...

حضرت امام رضا (ع) مي‌فرمايد :

آن كس كه خود را در معرض تهمت قرار دهد

 نبايد كسي را كه به او گمان بد برده است ملامت كند .

                                                                                   پروردگارت ...

قالَ رضا  علیه السلام :

لایُجْمَعُ الْمالُ إ لاّ بِخَمْسِ خِصالٍ: بِبُخْلٍ شَدیدٍ، وَ اءمَلٍ طَویلٍ، وَ حِرصٍ غالِبٍ،

وَ قَطیعَةِ الرَّحِمِ، وَ إ یثارِ الدُّنْیا عَلَى الْآخِرَةِ.

فرمود: ثروت ، انباشته نمى گردد مگر با یكى از پنج خصلت :

بخیل بودن ، آرزوى طول و دراز داشتن ، حریص بر دنیا بودن ،

 قطع صله رحم كردن ، آخرت را فداى دنیا كردن .

معجزه  

قافله ای از خراسان به طرف کرمان حرکت می‌کرد . در بین راه ، دزدان بر اهالی کاروان حمله

کردند و مردی را که گمان می‌کردند ثروتمند است گرفتند و روزهای زیادی او را در میان برف

حبس کردند ، دهانش را پر از برف کردند تا مجبور شود جای پول های خود را بگوید.

سرانجام زن یکی از دزدان بر این مرد ترحم کرد و او را آزاد ساخت . مرد فرار کرد ولی در اثر

شکنجه ، دهان و زبانش به‌شدت آسیب دیده بود ، به‌طوری که دیگر قادر به سخن گفتن نبود.

شبی در خواب دید که مردی می گوید حضرت رضا (ع) وارد خراسان شده ، نزد او برو و دوای

درد خود را بخواه . او هم در خواب نزد امام رفت و امام به او فرمود : زیره و سیسنبر و نمک را

بکوب و در دهان خود نگاه دار ، خوب می شوی . مرد از خواب بیدار شد ولی به خواب خود

اعتنائی نکرد ، و سرانجام خود را به نیشابور رساند . به او گفتند امام از نیشابور رفته و اکنون

به رباط سعد رسیده است .

مرد به رباط سعد رفت و خدمت امام رسید ، با سختی فراوان جریان دزدان را تعریف کرد و از

امام خواست او را شفا ببخشد .

امام بلافاصله فرمود : برو همان دستوری را که در خواب به تو دادم ، عمل کن ...

مرد به دستور امام عمل کرد و خوب شد .

منابع :

بحارالانوار ، ج ۴۹ ، ص۱۲۴

امام رضا علیه السلام می فرمایند :     از بخششي كه زيان آن براي تو بيش از سودي است كه به برادرانت مي رسد ، خودداري كن .         معجزات امام رضا (ع ) مناقب حضرت رضا (ع) حضرت رضا (ع) هر سه روز یک ختم قرآن انجام میدادند و میفرمود : اگر بخواهم در کمتر از سه روز هم می توانم یک قرآن ختم کنم ، ولیکن هنگامیکه به آیات شریفه می رسم تفکر و تدبر میکنم ، که این آیه در چه موضوعی فرود آمده و در چه وقتی نازل شده است ، و لذا قرآن را در هر سه روز یک دور قرائت میکنم. اعلام الوری با علام الهدی صفحه 438 حاكم نيشابورى از ابوالصلت هروى روايت ميكند كه وى گفت: من داناتر از على بن موسى الرضا (ع) را نديدم و هر دانشمندى هم كه با وى مجالست ميكرد اين مطلب را تصديق داشت، مأمون علماء اديان و فقهاء شرايع را در مجلسى جمع کرد و حضرت رضا (ع) را دعوت كرد تا با آنان گفتگو كند، حضرت همه آنها را مُجاب كرد، و همگان فضل و دانش وى را ستودند و عجز و ناتوانى خود را ثابت كردند ، حضرت رضا (ع) ميفرمود : من در مدينه در روضه حضرت رسول صلى اللَّه عليه و آله مى نشستم و علماء هم در آنجا زياد بودند، هر گاه آنان در مسأله‏ اى در می ‏ماندند به طرف من اشاره ميكردند، و مسائل خود را از من سؤال می ‏نمودند، و من هم به همه سؤالات آنها پاسخ ميگفتم‏. اعلام الوری با علام الهدی صفحه 439  ابو الصلت هروى گويد: حضرت رضا عليه السّلام با مردم به هر زبانى تكلم ميكرد، به خداوند سوگند از هر كسى بزبانش آشناتر و فصيح‏تر بود، يكى از روزها خدمتش عرض كردم: يا ابن رسول اللَّه من در تعجب هستم كه شما چگونه همه زبان‏ها را ميدانى، فرمود: اى ابا صلت من حجت خداوند در ميان مردم هستم و خداوند در صورتى با مردم اتمام حجت كرده است كه حجت وى همه زبانها را بداند، آيا نشنيده ‏اى كه اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمود: به ما فصل الخطاب داده ‏اند و فصل الخطاب هم شناختن لغات مختلف است. اعلام الوری با علام الهدی صفحه 440 معجزات امام رضا (ع) از ریان بن الصلت روایت است که گفت : وقتی که اراده رفتن به عراق کرد و تصمیم خداحافظی با حضرت امام رضا (ع) را داشتم در خاطر خود گفتم هنگام وداع با او پیراهنی از لباس های تنش بخواهم و ازدرهم او که برای دخترانم انگشتر بسازم ، چون با حضرت خداحافظی کردم ، گریه و اندوه از فراق او بر من غلبه کرد و فراموش کردم که آن دو خواسته را از حضرت بخواهم ، چون بیرون آمدم حضرت صدایم کرد ، یا ریان بازگرد ، بازگشتم به من گفت آیا دوست نمی داری که دِرهمی چند به تو دهم تا برای دختران خود انگشتر بسازی ، آیا دوست نمیداری که پیراهنی از لباس های تن خود را به تو بدهم تا تو را در آن کفن کنند ، وقتی که عمرت به پایان رسید ، گفتم ای آقایم در خاطرم بود که از شما بخواهم اینها را و اندوه دوری شما بازداشت مرا از گفتن خواسته هایم ، پس پیراهنی آورد و به من داد و بلند کرد جانب مصلی را و درهمی چند بیرون آورد و به من داد ، شمردم سی دِرهم بود. منتهی الآمال جلد 2 صفحه 874 عبداللّه بن مغيره گويد: من واقفى مذهب بودم كه به حج رفتم ، چون به مكه رسيدم ، شكى (راجع به مذهبم ) دلم را مشغول كرد، خودم را به ملتزم (ديوار مقابل در خانه كعبه كه مستحب است سينه و شكم را به آنجا چسبانيده و دعا كنند) چسبانيدم و گفتم : بار خدايا تو خواست و اراده مرا ميدانى ، مرا به بهترين دينها هدايت كن ، پس در دلم افتاد كه خدمت حضرت رضا (ع) بروم.به مدينه آمدم و در خانه حضرت ايستادم و به غلامش گفتم : به آقايت بگو، مردى از اهل عراق بر در خانه است ، آنگاه صداى حضرت را شنيدم كه ميفرمود: بفرما اى عبداللّه بن مغيره ! بفرما اى عبداللّه بن مغيره ، چون مرا ديد فرمود: خدا دعايت را اجابت كرد و به دين خودش هدايتت فرمود ، من عرض كردم : گواهى دهم كه توئى حجت خدا و امين او بر خلقش . اصول كافى جلد 2 صفحه 167 سعد بن سعد گوید : حضرت رضا (ع) به سوی مردی نگاه کردند و فرمودند : وصیت کنید ، و برای مرگ ، خود را آماده کنید ؛ این مرد پس از سه روز درگذشت. اعلام الوری با علام الهدی صفحه 432 یحیی بن محمد بن جعفر گوید : پدرم مرض سختی پیدا کرد ، حضرت رضا (ع) برای عیادت وی آمدند ، عمویم اسحاق نشسته بود و گریه میکرد ، حضرت به طرف او اشاره کردند و فرمودند : چرا عمویت گریه میکند ؟ گفتم : می ترسد پدرم از دنیا برود ، فرمود : شما غصه نخورید بلکه اسحاق زودتر از پدرت خواهد مُرد ، گوید بعد از چندی پدرم بهبودی یافت و عمویم اسحاق درگذشت. اعلام الوری با علام الهدی صفحه 432 شیخ طبرسی در کتاب اعلام الوری پس از ذکر بعضی از دلائل و معجزات حضرت رضا (ع) می نویسد : و اما آنچه بعد از وفات حضرت رضا (ع) در كنار مشهد مقدسش ظاهر شده و بركاتى كه در آنجا به معرض ظهور رسيده و مردمان زيادى آن‏ها را به چشم خود ديده ‏اند و خاصه و عامه به وى اعتراف دارند دوست و دشمن او را تصديق كرده ‏اند تا امروز زياده از حد است، و چه بسيار امراض صعب العلاج كه صاحبان آنها بهبودى يافته ‏اند ، در مشهد مقدس آن حضرت دعاهاى زيادى مستجاب شده و اندوه‏ها برطرف گرديده كه خودمان بسيارى از آنها را مشاهده كرده ‏ايم و در وقوع آن شكى نداريم و اگر بخواهيم در اين باره چيزى بنويسيم كتاب به طول خواهد انجاميد. اعلام الوری با علام الهدی صفحه 437 شیخ حر عاملی قدس سره در کتاب اثباة الهداة پس از نقل این کلام از کتاب اعلام الوری می نویسد : مولف این کتاب محمد بن الحسن الحر گوید : من بسیاری از این کرامات را چنانکه طبرسی مشاهده کرد و برای او یقین گردید در مدت مجاورت خود در مشهد حضرت رضا (ع) که بیست و شش سال بود دیدم و مشاهده کردم و یقین نمودم و در این باره اخباری شنیدم که متجاوز از تواتر است و به یاد ندارم که در این مشهد مقدس دعائی کرده باشم و به وسیله آن حضرت از خداوند حاجتی خواسته باشم مگر اینکه برآورده شد والحمد ا... و مجال را گنجایش تفصیل نیست و سخن در این باره بسیار است و به دین جهت به ذکر کرامتی به طور اجمال اکتفا کردم و آن کرامت این استکه دختری از همسایگان ما ، لال و از سخن گفتن عاجز بود روزی به زیارت قبر حضرت رضا (ع) مشرف گردید و نز قبر مردی خوش سیما که به گمان من حضرت رضا (ع) بوده مشاهده کرد ، آن مرد به او گفت چرا سخن نمی گویی ؟ ! سخن بگو ، تکلم کن ، در آن هنگام زبانش گشوده شد و لال بودن او به کلی برطرف شد و من در این معجزه این ابیات را سرودم : یا کلیم الرضا علیه السلام و علیک السلام و الاکرام کلیمنی عسی اکون کلیما لکلیم الرضا علیه السلام مولف کتاب حاضر ، عباس بن محمد رضا القمی گوید : همانا من در مدت مجاورت خود در این مشهد مقدس مخصوصا در این تاریخ که ماه شوال 1343 میباشد دیدم و مشاهده کردم بسیاری از این قبیل معجزات را و یقین حاصل نمودم چنانکه آن دو عالم ربانی مشاهده کردند و به طوری علم و اطمینان یافتم که شک و تردید در آن راه ندارد و اگر بخواهم در بیان این قسمت وارد شوم از مقصود کتاب خارج خواهم شد و بسیار درست گفته شیخ حر عاملی در شعر خود که می گوید : و ما بدا من برکات مشهده فی کل یوم امسه مثل غده و کشفاء العمی و المرضی به اجابة الدعاء فی اعتابه انوارالبهیه ( شیخ عباس قمی ره ) صفحه 267 الی 269

 حضرت امام رضا (ع) مي‌فرمايند :

در ترازوي اعمال ، هيچ چيز گرانسنگ تر از اخلاق نيكو نيست .